poniedziałek, 4 czerwca 2012

Nad Życie.

W sobotę byłam w kinie na filmie o Agacie Mróz "Nad życie". Agata miała przeszczep w klinice, w której się leczyłam. Premiera filmu była już 11. maja, od początku, gdy usłyszałam zapowiedzi, chciałam go obejrzeć. Jednak później miałam mieszane uczucia. Wiele przeszłam, dużo widziałam, ale mimo to bałam się że się poryczę w tym kinie, będę wyglądała jak czarownica z rozmazanym tuszem do rzęs i czerwonymi oczami od płakania, i tak się rozkleję że nie będę w stanie ruszyć się z miejsca. Nie odpuściłam i w końcu się wybrałam, nie sama oczywiście, lecz z osobą wspierającą :) Co nie zmieniło faktu, że i tak ryczałam. Było kilka kadrów, przy których nie sposób było opanować łez. Scena, gdzie mąż Agaty (w którego wcielił się M. Żebrowski) ścinał jej włosy, rozbiła mnie całkowicie. Od razu przypomniało mi się jak zamknęłam się w szpitalnej łazience i z żalem cięłam to co jeszcze zostało na głowie. Film na prawdę wzruszający, warto obejrzeć. Zastanawiałam się później co ja bym zrobiła w takiej sytuacji. Czy zdecydowałabym się na donoszenie ciąży opóźniając terapię, czy ją przerwała by się zacząć od razu leczyć. Myślę, że wybrałabym pierwszą opcję. A Wy?Jak czujecie, co byście zrobiły na miejscu Agaty?

3 komentarze:

  1. Gdy oglądałam ten film, krople łez spływały ze mnie strumieniami. Bardzo wzruszający film.

    OdpowiedzUsuń
  2. Cześć Kochana, jak widać poradziłam sobie z przenosinami, ale gdyby nie twój mail, to pewnie bym się za to nie zabrała. Buziaki
    P.s przelinkuj mnie:)

    OdpowiedzUsuń
  3. Najtragiczniejsze w tym wszystkim jest to, że nie ma powodów aby w dobie współczesnych leków na raka opóźniać terapię, co niedawno udowodnili naukowcy. Oczywiście w Polsce nie ma współczesnych leków na raka. Więc trzeba uprawiać martyrologię.

    OdpowiedzUsuń