wtorek, 26 kwietnia 2011

26 kwietnia 2011
I po świętach.Koniec wolnego,objadania się i leniuchowania.
Przy moim szczęściu oczywiście coś musiało być nie tak.Od piątku brałam na zmianę ibuprom i apap.Tak mnie bolało dziąsło,żuchwa i ząb że szok! Muszę wyrwać tego zęba,bo jest bardzo zepsuty.Muszę tylko poczekać do endoskopii,którą jak dobrze pójdzie będę miała 5.maja.Nie wyobrażam sobie siebie opuchniętej z bolącą buzią bo usunięciu zęba w gabinecie endoskopii.Wrr...na samą myśl o tym badaniu mam dreszcze,gęsią skórkę i łzy w oczach.Nienawidzę tego:(! Może gdyby ''Szanowna Pani Profesor'' na studiach oprócz wiedzy medycznej nabyła coś takiego jak szacunek i podejście do pacjenta,byłoby inaczej...Ale cóż poradzić.Przez cały czas wolny nie zajrzałam do książek.A dzisiaj zrobiłam taki porządek w szafie,jakiego nigdy nie miałam.A to przez to,że mi się nie chciało uczyć.Robiłam wszystko by tego uniknąć.Wyjątkowo dziś kompletnie mi się nie chciało.
W czwartek jadę na te badania z krwi,które zlecił endokrynolog.


Ogólnie święta zaliczam do nudnych.Jedyne co mi się podobało to spotkanie z rodzinką,kochaną cioteczką.I to,że po raz kolejny spędziłam wieczór przy Titanicu.
W czasie świąt dużo myślałam o Moich Aniołkach...To takie przykre i smutne.

Pauliśka. (20:50)

środa, 13 kwietnia 2011

13 kwietnia 2011
Wczoraj byłam u endokrynologa.Trafiłam na bardzo fajnego lekarza-miły,widać ze zna się na tym co robi,dokładny no i przystojny;)Porozmawiał ze mną,opowiedział,wytłumaczył.Końcem kwietnia będę miała badanie w kierunku choroby Hashimoto.Eh.Zawsze coś.No ale co poradzić?

Ostatnio tak bardzo denerwują mnie ludzie.Niektórzy oczywiście.Coraz częściej dostrzegam w nich fałsz,obłudę,ciekawość.Lubią wchodzić z butami w cudze życie i się nim interesować nie widząc własnych wad i problemów.
Irytują mnie starsze panie,które gdy zachorowałam składały ręce jak do modlitwy wykrzykując ''O Boże! przecież to dziecko ma dopiero 16 lat i ma raka! ona taka młodziutka!'' Jak wyszłam do sklepu,gdy byłam na pierwszej przepustce przed leczeniem,to nagle zabrakło im zapałek,papieru toaletowego,albo śmietanki do kawy.Leciały do tego sklepu jak pszczoły do miodu.Bo przecież trzeba było zobaczyć ''tą co ma raka'',''tą na którą wydano wyrok''.I zadawać mojej mamie głupie pytania.Bidulki były tak przejęte moim losem,że nie zdążyłam nacieszyć się życiem.
Jak po terapii wróciłam do domu i wyszłam na spacer,nie kryły zdziwienia.
''Ona tak dobrze wygląda?!''No tak.Przecież dla nich satysfakcją było by ujrzenie mnie bez peruki,z kroplówką,i najlepiej leżącą na kozetce.Taką sensację z tego robiły.A teraz po kilkunastu miesiącach zdarza mi się słyszeć od tych samych osób takie teksty: ''A bo to młody organizm,to co to taki rak dla młodej...''.Śmiać mi się wtedy chce.Najpierw się litują,podziwiają że wygrałam,a później mówią że taki rak to pikuś.
Tylko żeby wiedziały co to znaczy mieś takiego ''pikusiowego raka'' i z nim walczyć.Chciałabym mieszkać w dużym mieście,gdzie znałoby mnie tylko kilka osób.A nie tak jak tu.Każdy zna każdego.Każdy każdym się interesuje.
A jeszcze bardziej denerwują mnie moje ex-koleżaneczki,przyjaciółeczki.Gdy byłam zdrowa to wiedziały do kogo lecieć z problemami,prośbami...A gdy ja potrzebowałam pomocy najzwyczajniej  w świecie miały mnie gdzieś.Nawet nie powiedzą mi ''cześć''.To samo z moim byłym chłopakiem.Wielkie zauroczenie,a jak zachorowalam: ''sorki,nie układa nam się''.
No ale mniejsza o to.Życie.Raz dobrze,raz źle.
Kurcze! na prawdę jestem marudą i lubię narzekać.
Pauliśka. (20:35)

piątek, 8 kwietnia 2011

08 kwietnia 2011
W środę byłam u rehabilitanta.Ogólnie doktor w miarę ok.Powiedział,że przez czas leczenia wszystko mi się zastało,mało ruchu,dużo leżenia.A teraz do szkoły i nagle taka duża dawka ruchu...
Nie mogę mieć bioprądów i podobnych cudów,bo miałam nie tak dawno radioterapię.Będę miała jakieś ćwiczenia.Muszę w rejonie znaleźć ośrodek gdzie będę jeździć.
Dzisiaj byłam w DCO,i nie było tak źle jak myślałam że będzie! Miałam wizytę na godzinę 11 i równo o 11 poproszono mnie do gabinetu.Prowadzi mnie pani doktor,która zajmowała się mną tam jak jeździłam na naświetlania.Była bardzo miła.Na korytarzu rzuciła do ordynatora takim tekstem ''Pamiętasz naszą małą pacjenteczkę?'' Na co ten odpowiedział: ''Paulinkę...no pewnie!'' i szeroki uśmiech do mnie.Dzięki temu doktorowi wykryli mi przerzuty.To on wysłał mnie na PET-a.
Czekałam na tej samej poczekalni,na której czeka się na naświetlania.Aż miałam dreszcze jak zobaczyłam drzwi z napisem CLINAC.Dwa lata temu prawie codziennie do nich wchodziłam,leżałam tam 30 minut,wychodziłam.Z dnia na dzień bardziej zmęczona,zniechęcona.Z dnia na dzień z brzydszą skórą,z coraz mniejszą ilością włosów na głowie i coraz bardziej bolącą buzią.No i coraz większą chęcią na soczek albo owoce,które były mi kategorycznie zakazane.Dwa lata...to w kwietniu 2009 pierwszy raz zagościłam w Dolnośląskim Centrum Onkologii.Kiedy te dwa lata minęły?Mi się wydaje,że to było tak niedawno...Okazuje się,że jestem tam bardzo znana.Dużo osób mnie pamięta,dużo osób sympatycznie się uśmiechało.
Miałam zrobione RTG płuc.Jaki tam mają sprzęt! Łohoho...jeszcze takim nie miałam robionego prześwietlenia.Taki inny,nowoczesny.Rezonans twarzoczaszki mam 26 maja,w dzień matki,w moje imieniny i w urodziny mojej pani doktor z Bujwida.Rezonans mózgu odpuszczamy-nie jest potrzebny.Endoskopię muszę sobie ustalić,mam skierowanie.Mama w poniedziałek będzie dzwoniła do MEDICUSA we Wrocławiu,podobno jest tam miło.Pojadę wszędzie oby tylko nie na endoskopię na Borowską,do tej pięknej i cudownej pani profesor...
Ogólnie nie jest tam najgorzej.Więc będę spokojniej spała:)
Jedyne co mnie gnębi to tamtejsze widoki.To zakład teleradioterapii-masa ludzi z wypaloną skórą,rozmaitymi guzami itp.Jak patrzę na te odczyny popromienne od razu przypomina mi się moja 'spalona' szyjka.Oj jak to piekło.
No ale trzeba być silną i wytrzymać.Zostało jeszcze 3,5 roczku kontroli.
Czy damy radę?
-Tak damy radę! :)
Pauliśka. (21:44)

wtorek, 5 kwietnia 2011

05 kwietnia 2011
Siedzę sobie i jem paluszki.Na stoliku stoi butla wody,niegazowanej oczywiście.Przestały mi smakować napoje gazowane.Nawet pepsi nie lubię.
Już zapomniałam jak to jest zjeść coś bez popijania.Przez ten brak śliny nie zjem bez picia nawet małej kanapeczki.Ciągle muszę popijać,bo mam tak sucho w buzi.To takie nie wygodne.Jak gdzieś wychodzę muszę mieć przy sobie butelkę z piciem.W nocy czasami budzę się,żeby się napić.
Przerypane jednym brzydkim słowem.
No ale dobra koniec narzekania.Zawsze mogło być gorzej.
Jutro jadę do rehabilitanta.Zobaczymy co mi powie.Oby zlecił mi coś co pomoże.Ostatnio nie mogę usiedzieć na lekcji,tak bardzo boli mnie kręgosłup.Jak wracam do domu to aż mi się płakać chce z bólu.I ręka nadal mi drętwieje.
W piątek jadę do DCO.Jeśli okaże się,że sama muszę sobie załatwić i endoskopię i rezonansy...to tak się wkurzę!Na Bujwida pani doktor mi wszystkie badania ustalała i pilnowała,zeby były regularnie...Coś mi się wydaje,że będę coraz bardziej niezadowolona z tej przeprowadzki na Hirszfelda.
Dopiero wtorek,początek tygodnia a ja nie mam już sił.
Zaraz zasnę.

http://img153.imageshack.us/i/b3b3f83486.jpg/

Moja koleżanka z oddziału-Ania potrzebuje pomocy.W szczególności krwi.Gdyby ktoś mógł i chciał to może jej ją podarować.
Ancia to wesoła dziewczyna,która nie traci nadziei.Leczy się od początku życia,mnóstwo czasu spędza w szpitalach,mimo to potrafi cieszyć się życiem.
http://www.tvp.pl/opole/aktualnosci/spoleczne/drobna-ale-silna-ania-potrzebuje-pomocy/4122307
Pauliśka. (17:57)