czwartek, 30 maja 2013

muzykalne przeziębienie.

Wczoraj rozłożył mnie jakiś stan grypopodobny. Leżałam cały dzień plackiem, dziś o wiele lepiej nie jest, pije aspirynę, fervexy, na noc polopirynkę i myślę, że przejdzie. No bo jak to tak? Sesyja tuż, tuż a ja z gorączką w łóżku?
Mimo, że zawzięłam się i postanowiłam robić notatki z biomedyki (o, zgrozo!), przerwałam tę jakże "przyjemną" czynność z braku mocy. Słucham muzyki, trzeba się zrelaksować raz na jakiś czas.
Odświeżam foldery ze starymi przebojami, takie lubię najbardziej. Pamiętam, jak miałam jakieś 10-11 lat w radiu Złote Przeboje często leciał George Michael i jego Careless Whisper.  Od tamtej pory ten utwór zapadł w moją pamięć i lubię go do dziś.
Sinead O'Connor- Nothing Compares U2- też bliskie mej duszy, w listopadzie 2009 słuchałam non stop...
Bon Jovi- jeden z moich ulubionych wokalistów. Ten głos, och i ach:) "Always", " I'll be there for you", "Cryin' ", "Crazy".
Tego słucham jak chce mi się ryczeć "Dont cry" -Guns N'Roses. Tego zespołu jeszcze jedna perełka "Knockin on heaven doors" .
Film, z którego pochodzi ten soundtrack chyba każdy oglądał:) Go Go Dolls- "Iris"
I coś mocniejszego:) Kings of Leon- "Sex on fire", "Use somebody"
Roxette też jest na mojej liście staroci- "Spending my time", "Must have been love"
Cudowne "Here without You"- 3 Doors Down, i prześwietny cover tego.
O! to też lubię "She will be loved"- Maroon 5.
I coś o wszystkich Superdziołchach:) -Reamonn- "Supergirl"
W sam raz do tulenia- Phill Collins- "Against All odds"
Wyciskacz łez, pewnie kojarzona  z filmem "Uwierz w ducha"- "Unchained melody"

Mogłabym tak wymieniać i wymieniać:) A to tylko kilka zagranicznych piosenek, do których lubię wracać. Jest ich o wiele więcej, także polskich.
Lubicie te utwory? Słuchacie czasem?:)

wtorek, 28 maja 2013

Nowy kolor:)

Znów obudził się we mnie pociąg do czerwono-rudo-pomarańczowych włosów i naszło mnie na koloryzację. Miały wyjść bardziej rude,a mają bardziej czerwonawy odcień. Ja tam lubię eksperymenty i mnie się podobają. Zmyją się po jakimś czasie, bo to nie farba tylko szampon koloryzujący do 24 myć.
Jak ten się zmyje, to szukam czegoś w odcieniu pomarańczowym:)!


środa, 22 maja 2013

nieciekawy nastrój...

Pogoda za oknem źle na mnie działa. Tak, to zapewne przez pogodę się  źle czuję. Boli mnie głowa, jestem rozdrażniona. Siedzę i patrzę w okno, na coraz ciemniejsze chmury i drzewa wyginające się od wiatru. A przecież miałam robić notatki, i znów się od tego odrywam...
Za niewiele ponad miesiąc mam rezonans. Mam jakieś dziwne obawy. Już rok nie miałam tego badania, odzwyczaiłam się. Za jakiś czas endoskopię i wizytę w DCO też będę miała może raz do roku. Też się odzwyczaję. A tak na prawdę to chciałabym się odzwyczaić do tych ciągle krążących po głowie rozmyślań-co by było gdyby? i co będzie gdy?
Czasami udaje mi się nie myśleć o TYM nawet kilka dni, ale czasem przyjdzie taki czas, że nie mogę wyrzucić tych myśli.

W maju się wszystko zaczynało. Cztery lata temu byłam już po pierwszej chemii, a może i nawet po drugiej. Po kilkunastu naświetlaniach. Po kilku przepłakanych nocach. Po wielkim bólu i rozczarowaniu.

W niedzielę byłam w lesie na konwaliach. Gdy puścili mnie na 3 dni do domu przed leczeniem, też byłam na konwaliach. W tym samym lesie, a nawet w tym samym miejscu. A później miałam jechać do Wrocławia i przeżywać to wszystko...Ech.
Czy ja nawet w wykonywaniu tak normalnych i przyjemnych czynności muszę sobie wszystko kojarzyć i przypominać?



czwartek, 9 maja 2013

....

Kasztany zakwitły, maturzyści już mają za sobą kilka egzaminów. A ja się zastanawiam kiedy minął ten rok od mojej matury? wciąż pamiętam ten stres i niepewność.
W końcu robi się ciepło, wszystko zakwita i budzi się do życia. Cztery lata temu w maju ze mnie życie uchodziło. W maju dostałam pierwszą chemię, miałam pierwsze naświetlania, pierwsze zabiegi pod narkozą, prawie wszystko było pierwsze i nowe.
Cztery lata. To dużo, czy mało? sama nie wiem. Na pewno za mało, by o tym zapomnieć, ale czy da się zapomnieć? i czy chcę? Z pewnością, niektóre obrazy chciałabym wymazać z pamięci, ale są takie, które pozostaną w niej na zawsze.
Czas tak goni, gdy zachorowałam byłam gimnazjalistką, teraz jestem studentką. Gdy zachorowałam, Ola szła do przedszkola, a w niedziele ma komunię. Patryk był małym chłopcem,a  teraz przerósł mnie o całą głowę.
Ja myślałam, że rak jest wyrokiem, a teraz wstydzę się takiego myślenia. Człowiek strasznie się zmienia. Przez czas,doświadczenia, przeżycia. Zmieniłam się dużo w tym czasie. Widzę te różnice. Gdy całe życie staje przed oczami, i ma się świadomość że może się ono skończyć, na wiele spraw patrzy się inaczej.

Chciałabym, żeby to już nie wróciło, nie teraz gdy już "odżywam".


Weekend majowy spędziłam w Szklarskiej Porębie, wyjazd był jak najbardziej udany, powietrze wspaniałe. Tylko pogoda zawiodła, bo padało. Dopiero w dzień wyjazdu się przejaśniło.