27 października 2009
Czasami nie da się tak po prostu przestać o czymś myśleć...
Jutro jadę do kliniki i chyba usłyszę co dalej ze mną...boję się.Gdzieś tam głęboko mam cichą nadzieję że wszystko będzie dobrze,że już nie będę musiała leżeć w szpitalu.Ale boję się tak głośno myśleć,żeby nie zapeszyć.Bo już kilka razy gdy miałam nadzieję że coś się uda,było na odwrót...niestety.
Chciałabym już wrócić do normalnego Życia,takiego w którym nie skupiam się głównie na chorobie,mieć już to wszystko za sobą i puścić w niepamięć to co przeszłam...Chociaż wiem że tak zwyczajnie zapomnieć o czymś co nas tak dotknęło się raczej nie da.Takie rzeczy chyba zostają w głowie długo..
Jutro jadę do kliniki i chyba usłyszę co dalej ze mną...boję się.Gdzieś tam głęboko mam cichą nadzieję że wszystko będzie dobrze,że już nie będę musiała leżeć w szpitalu.Ale boję się tak głośno myśleć,żeby nie zapeszyć.Bo już kilka razy gdy miałam nadzieję że coś się uda,było na odwrót...niestety.
Chciałabym już wrócić do normalnego Życia,takiego w którym nie skupiam się głównie na chorobie,mieć już to wszystko za sobą i puścić w niepamięć to co przeszłam...Chociaż wiem że tak zwyczajnie zapomnieć o czymś co nas tak dotknęło się raczej nie da.Takie rzeczy chyba zostają w głowie długo..
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz