Wiosna.

W końcu wiosna. Choć wczoraj i dziś pogoda już nie tak atrakcyjna jak w piątek, gdy było tak ciepło że chodziło się w krótkim rękawku.
Czas tak szybko leci. Znajomi przygotowują się do matury, licealiści szaleją ze strachu. Wydaje mi się, że przeżywałam to samo tak niedawno a to już mija rok.
To, że minęły już 4 lata od wykrycia u  mnie raczyska, to już całkiem kosmos. Jeszcze kilka miesięcy a będą 4 lata od zakończenia leczenia...Ja się pytam kiedy to zleciało? Przecież to było tak niedawno. Na tyle, że potrafię zamknąć oczy i przywołać wszystkie momenty z tamtego czasu.
Dziś przypomniało mi się, jak wyglądała wtedy skóra na mojej szyi. Brrr...dreszcze na całym ciele. Okropnie to wyglądało. Teraz tak sobie myślę ile to miałam szczęścia. Udało mi się z tego wyjść bez jakiegoś wielkiego widocznego szwanku. A mogła mi się choćby nawet i ta szyja nie zagoić przecież, i mogłam mieć taką popaloną skórę, którą musiałabym chować pod apaszką. A zagoiło się. Włosy też po tylu naświetlaniach mogły się nie wybić, a są i to jakie bujne. Mogłam stracić głos, a trajkotam non stop. Oj dużo by tu wymieniać powikłań jakie mogłam mieć. Grzebiąc ostatnio w wielkim segregatorze z moim medycznym życiorysem, dorwałam kartkę z wypisanymi skutkami jakie może przynieść terapia. Moja mama musiała podpisać to, żeby mnie zaczęli leczyć. Aż mnie głowa rozbolała jak to przeczytałam, ryzykowne to wszystko było,ale się udało. Idę dalej, i choć mam słabe dni i chwile zwątpienia-nie daję się.


Proszę o trzymanie kciuków za Majeczkę- http://ksiezniczka-maja.blogspot.com/   Znam tą dziewczynkę, leżałyśmy razem na oddziale. To dzielne dzieciątko, wierzę że się uda.
Pomoc dla Marzeny http://marzenaerm.blogspot.com/  i Madzi http://wojownicza.blogspot.com/  też jak najbardziej potrzebna. :) Pomaganie jest fajne!
I oczywiście wspieramy moją imienniczkę, dzielną kobitę, która ma stresik przed maturą-  http://maryska-to-ja.blogspot.com/  :)

Pozdrawiam wiosennie:)